Als ‘we’ ooit een maanbasis gaan bouwen dan is het handig dat we allerlei spullen ter plekke kunnen maken. In Amerika is een manier gevonden om met een 3D-printer gereedschap van maanstof te fabriceren.
Materialen naar de ruimte brengen is nogal duur. En aangezien er op de maan redelijk wat grondstoffen te vinden zijn, ligt het voor de hand om allerlei spullen ter plekke te fabriceren. Aan de andere kant is het ook weer niet handig als je op de maan eerst een hele tijd naar die grondstoffen moet graven. Daarom besloten wetenschappers van de Washington State University uit te zoeken of het mogelijk zou zijn om met een 3D-printer iets met maanstof te doen. Nu is dat hier op aarde weer vrij zeldzaam en dus gebruikte het team onder leiding van Amit Bandyopadhyay materiaal van de NASA dat er qua samenstelling heel erg op lijkt.
De wetenschappers slaagde erin van maanstof dit soort harde zuilen te maken, die in principe als bouwmateriaal kunnen worden gebruikt.
Het is mogelijk om met een laser van 300 tot 400 watt allerlei metaaldeeltjes aan elkaar smelten tot bijvoorbeeld één stuk gereedschap, maar maanstof bestaat voor een belangrijk deel uit silicium (kiezel) en oxides. Die stoffen lijken meer op keramiek en zijn daardoor veel moeilijker tot een stevig materiaal te versmelten.
Door door het vermogen en de toevoer van het materiaal nauwkeurig op elkaar af te stemmen, lukte het toch om onder meer stevige cilinders en andere 3D-objecten ‘af te drukken’. Volgens Bandyopadhyay valt er nog de nodige winst te behalen door het maanstof beter te filteren.
Bronnen: Rapid Prototyping Journal, Wired
Beeld: Washington State University