Goed nieuws voor BP: de natuur helpt een handje mee. Onderzoek toont aan dat de hoeveelheid olie in de Golf van Mexico vermindert doordat de populatie van olie-afbrekende microben groeit.
Dit ontdekte micro-organisme-ecoloog Terry Hazen van het Lawrence Berkeley National Laboratorium in California. Ook is er minder olie op het oppervlak van het water te zien. Dit komt doordat de minder verteerbare bestanddelen van de olie naar de zeebodem zakken.
De olieafbrekende microben leven al langer in de Golf van Mexico; hier braken ze vóór de ramp kleine hoeveelheden weglekkende olie af. Volgens industrieel ecoloog Ester van der Voet gaat dit afbreken als volgt: de microbes gebruiken de olie (ketens van koolstof en waterstof) zoals wij organisch materiaal gebruiken (ketens van koolstof, waterstof en zuurstof). Ze breken de olie af en zetten hem om in hun eigen biomassa. Door de olieramp is er meer olie in de Golf en hierdoor is de populatie van de microbes sterk gestegen. Ook blijkt dat de chemische olieopbreker Corexit 9500A het afbreekproces in de hand werkt; de microben kunnen de olie sneller omzetten omdat ze die in hapklare brokjes krijgen aangereikt.
Er kleeft ook een nadeel aan de sterke groei van de olieopruimende microben: er ontstaan plaatselijk zuurstoftekorten die zeediersterfte kunnen veroorzaken. Dit komt doordat de microben zuurstof gebruiken bij het omzetten van de olie. Wel betreft het hier volgens Van der Voet een tijdelijk probleem: wanneer de olie op is, sterven de microben en komt het zuurstofniveau weer in balans.
Wetenschapper Gary King ziet in de ontdekking van Hazen een mogelijkheid voor oliebedrijven. Deze kunnen, voordat ze gaan boren, onderzoeken of er op de locatie olie-afbrekende micro-organismen aanwezig zijn. Van der Voet is hier sceptisch over: “Dus wanneer onderzoek uitwijst dat er olie-etende beestjes zijn, kunnen oliebedrijven gewoon hun gang gaan? Maar je kunt niet voorspellen wat er gebeurt wanneer er weer een lek ontstaat; er is altijd een factor die je over het hoofd ziet. Het lijkt het me toch beter om de rotzooi in de eerste plaats niet te laten ontstaan.”
Bovendien, zo merkt Van der Voet op, worden de oliebestanddelen die naar de bodem zakken niet afgebroken. “Daar houd je nog jaren last van. Elke keer als je de bodem verstoort, kan dat weer opnieuw een probleem vormen. Dus die microben lossen nooit het hele probleem op.”
Bronnen: New Scientist, Dr. E. van der Voet
Beeld: NASA Goddard/MODIS Rapid Response Team