De science achter Game of Thrones

kijkmagazine

22 april 2016 16:00

klimaatmodel

Ook de nodige wetenschappers zijn natuurlijk fan van Game of Thrones. En die komen met interessante kritiekpunten en speculaties.

Komende maandag is het zover: dan gaat het zesde seizoen van Game of Thrones van start. Om er al even in te komen een overzichtje van de (semi)wetenschappelijke overpeinzingen die her en der aan de hitserie van HBO zijn gewijd. Waarschuwing: wie nog niet alle vorige seizoenen heeft gekeken, kan uiteraard allerlei spoilers verwachten!

Golden shower

Onder andere staat Game of Thrones erom bekend dat personages op een nogal onprettige manier aan hun eind kunnen komen. Maar soms ontstaan er bij bepaalde, wat meer wetenschappelijk georiënteerde kijkers twijfels (als ze eenmaal van de eerste schok bekomen zijn). Neem de dood van de niet erg sympathieke broer van Daenerys Tagaryen, Viserys, in seizoen 1, die een pijnlijke variant op een golden shower krijgt: er wordt gesmolten goud over zijn hoofd gegoten.

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

Maar… zouden de nomadische Dothraki hun kampvuur wel hebben kunnen opstoken tot de benodigde 1064 graden Celsius om het edelmetaal te smelten? Of was het stiekem geen puur goud, maar een legering met een lager smeltpunt?

Wel is deze executiemethode uit de koker van auteur George R.R. Martin absoluut origineel te noemen; Ian Simmons van het Life Science Centre in Newcastle kon tenminste geen historisch equivalent vinden. Wat er dicht bij in de buurt kwam, was de dood van de Romeinse keizer Valerianus I. Die zou namelijk zijn gedwongen gesmolten goud te drinken. (Volgens andere bronnen werd hij overigens levend gevild – een executiemethode die Game of Thrones-liefhebbers ook inmiddels wel kennen. Met dank aan Ramsay Bolton.)

Uit elkaar spattend hoofd

Misschien wel het meest… grafische sterfgeval in de serie (tot nu toe, dan) is de dood van Oberyn Martell in seizoen 4. Kun je iemands hoofd inderdaad op deze manier uit elkaar laten spatten door het samen te knijpen? Dat sowieso niet, zegt eerdergenoemde Simmons tegenover IFL Science; dan zou de druk van binnenuit moeten komen.

Blijft de vraag of Martells nemesis, The Mountain, überhaupt een schedel stuk zou kunnen knijpen met zijn handen. Volgens Time zou de reusachtige strijder de benodigde kracht van 2300 newton op moeten kunnen brengen, terwijl The Washington Post concludeert: no way, not a chance.

En nu we het toch over sterfgevallen in Game of Thrones hebben: check ook deze uitgebreide infographic op de site van The Washington Post.

Winter is coming

Een ander element uit de serie dat wetenschappers aan het denken heeft gezet, is het onregelmatige verloop van de seizoenen op de planeet waar Westeros zich bevindt. Kan het inderdaad zo zijn dat je niet weet wanneer de winter komt, hoe streng die wordt en hoe lang die gaat duren? Ja, concludeerden vijf wetenschappers in dit geweldige wetenschappelijke artikel uit 2013 – als de planeet tenminste een baan beschrijft rond twee sterren in plaats van één.

Overigens doen ook andere verklaringen de ronde. De site io9 wijt het grillige verloop van de seizoenen bijvoorbeeld aan een wiebelende planeetas, een extreem uitgerekte baan, een complexe Milankovitch-cyclus, oceaanstromingen en winden, of een combinatie van die zaken.

Wie gaan er dood?

Maar dé grote vraag is natuurlijk: wat gaat er gebeuren? Nu de boeken van George R.R. Martin even op zijn en de serie dus écht onbekend terrein gaat verkennen, is die prangender dan ooit geworden.

Wat er echt gaat komen, weten alleen George Martin en de makers van de serie – en misschien zelfs zij nog niet helemaal. Maar wellicht helpt het sociale netwerk dat twee wiskundigen onlangs opstelden op basis van het derde boek: A Storm of Swords. Daaruit blijkt welke personages de meeste connecties en interacties hebben, en dus de centrale personages uit de reeks zouden moeten zijn. De topscoorder: Tyrion Lannister.

De Nieuw-Zeelandse statisticus Richard Vale probeerde ook een tipje van de sluier op te lichten. Daarbij richtte hij zich op het aantal hoofdstukken dat het perspectief heeft van een bepaald personage; hoe meer dan er zijn, hoe belangrijker het personage blijkbaar is voor het verdere verloop van het verhaal. Bekijk de grafiekjes op pagina 5 en 6 van deze pdf.

Interessant is daarbij dat bij alle personages de kans aanwezig (en soms zelfs behoorlijk groot) is dat ze nul hoofdstukken krijgen. Want, zoals inmiddels bekend: in Game of Thrones maakt het niet uit hoe belangrijk je als personage lijkt te zijn voor de verhaallijn, je kunt zomaar met één houw van een zwaard, één plens gesmolten metaal of één paar knijpende handen definitief van het toneel verdwijnen.

Op basis van het plaatje op pagina 7 van het artikel van Vale lijkt trouwens vooral priesteres Melisandre grote kans te maken de eindstreep niet te halen. Dus geniet maar van Carice van Houtens aanwezigheid in de serie zolang het nog kan.

Bronnen: o.a. IFL Science, ArXiv.org, Time, Washington Post, io9



De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."








Meer Achtergronden