Ratten brengen enorm veel schade toe aan ecosystemen op eilanden. En dat moest maar eens afgelopen zijn. De oplossing? Drones.

Ratten zijn veelvraten. Niet alleen eten ze graag graan, zaden, planten en slakken, ook doen ze zich tegoed aan vogeleieren en zelfs kuikens. En dat is niet goed voor de inheemse (zee)vogelpopulatie van eilanden. Gevolg: vogels gaan de betreffende eilanden mijden, minder vogels betekent minder poep, minder poep betekent weinig stikstof, en als gevolg bevat de bodem minder voedingsstoffen.

Kortom, ratten verstoren een geheel ecosysteem dat afhankelijk is van de uitwerpselen van zeevogels. (Dit probleem beschreven we al eerder op de website van KIJK.) Zo ook op de Galápagoseilanden. Wetenschappers pleiten dan ook voor het uitroeien van invasieve ratten. Een manier om dat te doen, is drones op eilanden afsturen die met rattengif strooien.

Lees ook: ‘Ratten zijn slecht voor koraalriffen’

Gifbezorgers

Het is niet de eerste keer dat rattengif vanuit de lucht over eilanden wordt gestrooid. In 2012 ‘bekogelden’ natuurbeschermers Pinzón – een van de kleinere Galápagoseilanden – met een venijnig goedje dat de gevreesde knaagdieren moest omleggen. Dat die actie succesvol was, bleek een paar jaar later toen biologen vaststelden dat er weer meer Galápagos-reuzenschildpadden rondliepen op Pinzón.

Ook het kleinere eiland Seymour Norte leek in 2007 rattenvrij te zijn. Maar tien jaar later zaten de krengen er gewoon weer. Sindsdien is de uitdaging om het eilandje opnieuw te ontdoen van de invasieve dieren zonder het kwetsbare ecosysteem daar te verstoren. Drones zijn bij uitstek geschikt voor deze klus.

Blauwe pillen

De onbemande vliegtuigjes – die blauw zijn geschilderd om ze minder opvallend te maken voor vogels – kunnen tot op een halve meter nauwkeurig richten. Bovendien is het een stuk goedkoper om meerdere drones een paar minuten boven een eiland te laten vliegen, dan een bemande helikopter.

De drones wegen zo’n 25 kilo en kunnen per vlucht 20 kilo aan rattengifkorrels meezeulen. De korrels zijn felblauw, omdat uit eerder onderzoek is gebleken dat deze kleur geen vogels aantrekt (je wilt natuurlijk alleen de rat en niet onschuldige eilandsoorten uitroeien). Vanuit een boot voor de kust worden de drones ‘gelanceerd’ door de operators, maar eenmaal in de lucht voeren de vliegtuigjes zelf een vooraf vastgestelde route uit.

Helaas zit er wel een nadeel aan de drones. Ze kunnen slechts een kwartier met gif strooien en daarna is de accu leeg. Voor kleinere eilanden is dat geen probleem, maar wanneer natuurbeschermers de vliegtuigjes voor een groter gebied willen inzetten, moet alsnog de hulp van de helikopter worden ingeschakeld.

Dan nog is het bombarderen van eilandjes met gif door drones een snelle en veel goedkopere oplossing. En nou maar hopen dat die little basterds niet meer terugkomen naar de kwetsbare Galápagoseilanden.

Bronnen: Nature, Wired, Popular Mechanics

Beeld: Island Conservation

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Bestel dan hier ons nieuwste nummer. Abonnee worden? Dat kan hier!