Wetenschappers hebben met één camera een gigapixelfoto gemaakt die ongekend gedetailleerd is. 

Je ziet in films nog weleens dat een hoofdpersoon op een beeldscherm naar een eenvoudige digitale opname zit te kijken waar vervolgens, zonder kwaliteitsverlies, bijna oneindig ver op kan worden ingezoomd. Onzin natuurlijk. Maar met de gigapixelfoto’s die de wetenschappers van de Amerikaanse Duke-universiteit maken, kan dat wel.

Gigapixelfoto’s zijn op zich niet nieuw. Maar tot nu toe werden die geproduceerd door heel veel verschillende opnamen te maken en die aan elkaar te plakken. David Brady en zijn team hebben een camera ontwikkeld, de AWARE-2, die een opname kan maken van 1000 megapixel. Ze bouwen bovendien aan een exemplaar dat 10.000-megapixelplaatjes kan schieten en hebben een ontwerp gemaakt van een camera die maar liefst 50.000 megapixel aankan. Ter vergelijking: een peperdure, top of the bill digitale camera van nu kan foto’s maken van 40 megapixel.

Een gigapixelcamera bouwen is niet gemakkelijk, maar Brady en zijn team kregen het voor elkaar door de lichtgevoelige sensors van 98 kleine camera’s van elk 14 megapixel te synchroniseren. Een computersysteem koppelt al die gegevens vervolgens aan elkaar en dat levert een foto op die zo scherp is dat je heel ver kunt inzoomen. Op 800 meter afstand kun je nog perfect zien wat er op een postzegel staat. Je maakt een foto van een stad en vervolgens kun je elk nummerbord lezen dat in beeld is.

Brady verwacht dat de camera, die met een hoogte en een breedte van 80 centimeter nog vrij fors is, zo klein kan worden dat hij in een draagbaar apparaat past. Dus met een beetje mazzel lopen we straks allemaal met een gigapixelcamera rond.

Alvast spelen met de eerste gigapixelopnames in zwart-wit kan hier.

Bronnen: Duke University, Wired , International Business Times

Beeld: Duke University