De Grote Oceaan verzuurt op meer plekken dan gedacht

Roeliene Bos

22 augustus 2025 09:00

walvis in grote oceaan

De uitstoot van koolstofdioxide warmt niet alleen de aarde op, maar verzuurt ook de oceanen. En dat is op alle dieptes van de Grote Oceaan te merken, blijkt uit een nieuwe studie van de University of Hawai’i.

De oceaan is een kei in het opnemen van koolstofdioxide (CO₂). Het gas lost heel eenvoudig op in zeewater, vooral als het koud is. De uitwisseling van CO₂ tussen de oceaan en de atmosfeer is een natuurlijk proces, maar sinds de Industriële Revolutie krijgt de oceaan flink meer CO₂ te verstouwen. En dat blijft niet zonder gevolgen: de oceaan is aan het verzuren. Volgens onderzoekers van de University of Hawai’i is dat op alle dieptes merkbaar. 

Lees ook:

Dieper dan gedacht

Wetenschappers van de University of Hawai’i doken in 35 jaar aan metingen van station ALOHA, zo’n 96 kilometer boven het eiland O’ahu, op de open zee. De monsters zijn afkomstig van de gehele waterkolom, tot een diepte van zo’n 5 kilometer. Tot hun verbazing zagen ze dat de verzuring in alle waterlagen een opwaartse trend laat zien.

Volgens de onderzoekers is de verzuring van het oppervlaktewater grotendeels te koppelen aan de toename van CO₂ in de atmosfeer, maar dieper in de waterkolom spelen andere processen een rol, zoals de afbraak van dood plankton en andere organismen. Als zij ontbinden komt er extra CO₂ vrij. 

In sommige lagen hing de snellere verzuring samen met het kouder en zoeter worden van het water – omstandigheden die de absorptie van CO₂ vergroten. Dat koude water rondom meetstation ALOHA is afkomstig van noordelijkere delen van de Grote Oceaan, en bereikt via oceaanstromen Hawaï. Volgens medeonderzoeker Christopher Sabine laat dat zien dat veranderingen elders in de Grote Oceaan gevolgen hebben voor de verzuring van het water rondom Hawaï.

Gevolgen van verzuurde oceanen

Als de oceaan zuurder wordt, is dat slecht nieuws voor de gehele voedselketen. “De diepere wateren in het noordelijke deel van de Grote Oceaan zijn van nature al behoorlijk zuur, dus een versnelde verzuring kan een negatieve impact hebben op planktonsoorten en andere organismen die onder de oppervlakte leven”, vertelt Lucie Knor, hoofdauteur van deze studie. 

Plankton staat onderaan de voedselketen. Is daar minder van, dan werkt dat automatisch door in de rest van de keten. Door de veranderde chemische samenstelling van het water zijn er ook minder bouwstoffen beschikbaar voor koralen, schaaldieren en weekdieren om hun schelpen en skeletten te vormen.

En er speelt nog iets: “Op de lange termijn kunnen de veranderingen in de chemische samenstelling van de oceaan het moeilijker maken om CO₂ uit de atmosfeer op te nemen”, aldus Knor. Zo kunnen we de zee als ‘klimaatbuffer’ gaan verliezen. 

Nieuw onderzoek

Het onderzoeksteam is momenteel bezig met een nieuwe studie, waarin ze willen uitzoeken hoeveel van de koolstofdioxide in de gehele waterkolom specifiek afkomstig is van menselijke bronnen. 

Bronnen: Journal of Geophysical Research Oceans, EurekAlert!

Beeld: Rebecca Harding/Getty Images

Cover_KIJK_9_2025_website

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK! 

PODCAST

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."