Hobbels en bobbels vormen geen enkel probleem voor deze nieuwe vierpotige robot. Dankzij AI past hij zijn loopmanier autonoom aan.

Een robot op vier poten die in rampgebieden hulp kan bieden is natuurlijk erg handig. Maar niet als hij om de haverklap struikelt. Een team van de University of Leeds en de University College London heeft nu een AI-systeem ontwikkeld waarmee een robot genaamd Clarence zich automatisch kan aanpassen aan onbekend gebied. De resultaten werden gepubliceerd in Nature Machine Intelligence.

Lees ook:

• Een robot voert voor het eerst een groot deel van een operatie helemaal zelfstandig uit
• Filmpje: de eerste humanoïde robot die kan vliegen – met een jetpack
• Robothond verkent brandende gebouwen en blust de vlammen met een waterkanon

Trial-and-error

De AI-robot werd geïnspireerd door dieren die op vier benen lopen, zoals katten, honden en paarden. Die kunnen razendsnel switchen tussen verschillende bewegingstechnieken. Van draven tot hoppen.

Joseph Humphreys en collega’s laadden eerst de instructies voor de bewegingen in Clarence. Vervolgens trainden zij het AI-systeem via trial-and-error. Oftewel: de robot liep over allerlei terreinen en leerde van zijn fouten. Lukte het bijvoorbeeld niet om via draven over een bepaald obstakel te komen, dan bleek dat niet de juiste beweging op dat moment.

Planken hout

Uiteindelijk was de robot in staat op verschillende terreinen goed uit de voeten te kunnen. Hij kon moeiteloos over planken hout, houtsnippers en bosgrond lopen op een efficiënte manier. Zelfs een poging pootje haken door de onderzoekers deerde Clarence niet.

De robot deed dit alles dus volledig autonoom. Het AI-systeem integreert daarvoor drie componenten van de beweging van dieren: strategieën voor het overgaan van de ene naar de andere loopbeweging, een motorisch langetermijngeheugen (wat wij nodig hebben voor bijvoorbeeld fietsen en typen) en het vermogen tot het snel aanpassen aan de hand van de omgeving.

Humanoïde

Zoals gezegd kan de AI-robot goed van pas komen in rampengebied. Bijvoorbeeld om te zoeken naar overlevenden onder puin. Maar ook op een plek met radioactieve straling (zoals na een kernramp), in de landbouw en op ruimtemissies (bijvoorbeeld op Mars), waar hij op verkenning kan worden gestuurd en metingen kan doen.

Maar de grootste hoop van Humphreys en collega’s is het bouwen van een mensachtige robot, een humanoïde. Door die te voorzien van een autonoom aanpassings-systeem kan zo’n robot net als mensen bewegen en interactie aangaan.

Bronnen: Nature Machine Intelligence, University of Leeds via EurekAlert!

Beeld: Joseph Humphreys/University of Leeds

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!