Je vindt het overal: PFAS. Deze forever chemicals worden gebruikt in allerlei materialen, van elektronica tot textiel. Uit een nieuwe studie blijkt dat zeeotters er ook vol mee zitten. 

Wetenschappers maken zich al jaren grote zorgen om per- en polyfluoroalkylstoffen, beter bekend als PFAS. Het is een verzamelnaam voor duizenden verschillende stoffen, die allemaal in meerdere of mindere mate schadelijk zijn. Ze kunnen de werking van de organen en de hormoonhuishouding verstoren, om maar iets te noemen. Uit een nieuwe studie van de University of British Columbia (Canada) blijkt dat zeeotters de stoffen ook in grote mate binnenkrijgen.

Lees ook:

• Wat zijn PFAS en waarom zijn ze zo schadelijk?
• Maak kennis met Splash: de otter die zoekt naar vermiste personen

PFAS in zeeotters 

Het is (vrijwel) onmogelijk om PFAS af te breken, dus het is niet verwonderlijk dat je de stoffen over heel de wereld vindt. Zelfs in de poolregio’s, ver weg van de menselijke industrie. Er zijn daardoor veel zorgen over het mariene ecosysteem.

Zeeotters bijvoorbeeld, jagen op prooien die vol zitten met forever chemicals, waardoor ze deze zelf ook binnenkrijgen. Per dag eten ze ongeveer 25 procent van hun lichaamsgewicht aan zeevoedsel. Er zijn ook aanwijzingen dat ze de schadelijke stoffen weer doorgeven aan hun nageslacht via de baarmoeder en moedermelk. 

Om erachter te komen wat de zeeotters precies binnenkrijgen, hebben wetenschappers de lichamen van elf dode zeeotters onderzocht op de aanwezigheid van veertig soorten PFAS. Omdat zeeotters niet migreren en ook niet ver reizen, geven ze een goede indicatie van hoe het regionaal gesteld is met de vervuiling. Dat is belangrijke informatie, omdat ook mensen in die regio’s voedsel verzamelen. 

PFAS in lever

De onderzoekers namen in totaal zestien monsters van de lever en skeletspieren van elf dode zeeotters langs de kust van de Canadese provincie British Columbia. Ze zagen dat acht van de veertig onderzochte stoffen in alle zeeotters aanwezig waren, maar niet in even grote concentraties. In zeeotters die dichtbij grote steden en scheepsroutes leefden, waren de concentraties hoger. 

Van de acht gevonden stoffen, zaten er zeven alleen in de lever. De enige stof die in zowel de skeletspieren als de lever voorkwam, was perfluorooctanesulfonamide (PFOSA). Dit wordt gebruikt om voedselverpakkingen vet- en waterafstotend te maken.

Uit eerder onderzoek bleek al dat hogere concentraties PFAS in zeeotters wordt gelinkt aan een grotere sterftekans door (infectie)ziektes. Het terugdringen van deze stoffen is dus belangrijk voor de overlevingskansen van deze soort. 

Bronnen: EurekAlert!, Environmental Toxicology and Chemistry

Beeld: Gerald Corsi/Getty Images

Duik in de wereld van wetenschap, technologie en ruimtevaart met KIJK! Ontdek de meest fascinerende achtergronden, baanbrekende ontwikkelingen en de spannendste verhalen uit de ruimte.

Wil jij niets missen én profiteren van een scherpe aanbieding? Word nu lid van KIJK en lees meer voor minder!

Ga naar de aanbieding!