De meesten krijgen al de bibbers als ze er aan denken: levend begravend worden. Maar hoe lang duurt het voordat je onder de grond sterft?
Levend begraven worden is voor veel mensen de ultieme nachtmerrie. Er is zelfs een medische naam voor deze angst: taphefobie. In de achttiende eeuw liet een taphefobe Duitse hertog een speciale grafkist met een raampje en een luchtpijp bouwen. Het deksel zat niet dichtgespijkerd en in de kist lagen sleutels waarmee de hertog zichzelf kon bevrijden, mocht hij per ongeluk in de kist belanden.
Latere versies van zulke ‘veiligheidskisten’ werden gepimpt met koorden waarmee een schijndode een bel kon laten rinkelen en met geurbuizen, zodat de priester af en toe kon ruiken of het lichaam wel aan het ontbinden was – en dus écht dood. 
Maar terug naar het antwoord op de vraag. Wees gerust: het zal geen dagen duren. De hoeveelheid zuurstof in de kist is beperkt en je zult al snel het loodje leggen. In rust gebruikt een volwassene 200 tot 250 milliliter zuurstof per minuut. Een grafkist van 2 meter lang en 50 centimeter breed en hoog bevat 500 liter lucht. Daarvan is 21 procent zuurstof, dus 84 liter.
Als je alle zuurstof helemaal op zou kunnen maken, dan is het in een uurtje of zes met je gedaan. Maar in de praktijk gebeurt dat eerder, want bij een te laag zuurstofpercentage in de lucht kom je al in de problemen. Heel veel zul je daar overigens niet van merken. Door het gebrek aan zuurstof en een overdaad van CO2 verlies je geleidelijk het bewustzijn. Een pak van ons hart…
Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK antwoordt’? Mail hem naar [email protected]!
Tekst: Diana de Veld
Beeld (Hand): iStock