Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Om je werkweek goed te starten, elke maandag een tof wetenschappelijk of technisch beeld op onze site. Deze keer: een ijzeren slak met een enorm hart.
Hij is met uitsterven bedreigd: Chrysomallon squamiferum – beter bekend als de vulkaanslak. Deze pantserachtige slak komt voor op de bodem van de Indische Oceaan, waar het water uit hydrothermale bronnen tot 400 °C kan bereiken. De manier waarop hij leeft, is net zo bijzonder als hij eruit ziet.
Op dieet?
De vulkaanslak is, zoals zoveel slakkensoorten, hermafrodiet (man en vrouw tegelijk) en wordt zo’n vijf centimeter lang. Hij (en zij) komt slechts voor bij drie hydrothermale bronnen ten oosten van Mauritius, op dieptes van bijna 2800 meter. Om de bijzondere omstandigheden van chemische stoffen en extreme hitte daar te verdragen, heeft hij unieke aanpassingen.
Ten eerste heeft de zeeslak een uitzonderlijk groot hart: het beslaat ongeveer 4 procent van zijn lichaamsvolume – een record in het dierenrijk. Dat is nodig om zowel zichzelf als de symbiotische bacteriën in zijn slokdarm van zuurstof te voorzien. Doordat deze bacteriën chemicaliën uit het water omzetten in voedingsstoffen, hoeft een volwassen slak niet te eten.
Slakkensmid
En daarbij houdt het nog niet op. Hij heeft namelijk nóg een unieke eigenschap. Om de hitte te weerstaan bouwt hij zijn eigen harnas van ijzer. Hij is bedekt met honderden overlappende schubben die zijn versterkt met ijzersulfide. Ook zijn schelp bevat een buitenlaag van dit metaal. Die structuur is zo sterk dat hij ook aanvallen van krabben kan weerstaan.
Ondanks al deze aanpassingen is de slak met uitsterven bedreigd. Er waren plannen om op alle drie de plekken waar de slak voorkomt diepzeemijnen te bouwen. Experts hebben voorzien dat veel diersoorten hierdoor zouden uitsterven, en nu is het strikt verboden om in dat gebied iets van diepzeemijnbouw te ontwikkelen.
Bron: Live Science
Beeld: Chong Chen/IUCN