Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!
Een veelgehoorde wijsheid is dat fruitschillen de meeste vitamines zouden bevatten, maar klopt dit wel?
Op de redactie van KIJK hebben we weleens onenigheid over, jawel, fruit. Hoofdredacteur André Kesseler eet zijn wilde perzik namelijk met schil en dat vinden redacteur Laurien Onderwater en ik écht smerig. Schillen die hap! Maar, zo luidt een veelgehoorde wijsheid: door het schillen gaat het beste van de vrucht verloren. In het vruchtvlees net onder de schil zouden de vitamines zich namelijk ophopen. Maar klopt dat wel?
Lees ook:
Vezels versus vitamines
Uiteraard is het zo dat een deel van de vitamines in de gft-bak belandt als je fruit met een schilmes te lijf gaat. Je snijdt toch altijd een gedeelte van het vruchtvlees weg. Maar dat daarmee het merendeel van de vitamines verloren gaat, is niet het geval. Als je bijvoorbeeld de schil van een grote appel verwijdert, snijd je nog geen 20 procent van de belangrijke vitamines en mineralen weg.
Dit is een ander verhaal voor de vezels in het fruit. We nemen weer de appel als voorbeeld. Schil je die, dan halveer je de hoeveelheid voedingsvezels. Als je je spijsvertering een plezier wilt doen, kun je de schil dus beter niet in de gft-bak mikken.
Ook flavonoïden – antioxidanten die een rol spelen bij het voorkomen van hart- en vaatziektes – zitten voornamelijk in de schil. Heeft André toch nog argumenten om met die smerige gewoonte door te gaan…
Deze vraag kon je vinden in KIJK 11/2019.
Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK antwoordt’? Mail hem naar [email protected].