Het is bekend dat sterren soms in zwarte gaten vallen, maar nu is mogelijk het tegenovergestelde gebeurd. Het zwarte gat at de ster vervolgens van binnenuit op.
Wetenschappers hebben vorige maand melding gemaakt van een gammaflits, op 9 miljard lichtjaar afstand van de aarde, die veel langer duurde dan normaal. Zo’n flits is een heftige uitbarsting van hoogenergetische gammastraling en duurt meestal enkele milliseconden tot enkele minuten. Maar deze duurde 25.000 seconden, dat is ongeveer zeven uur. Het is volgens de onderzoekers de langste gammaflits die ooit is waargenomen.
De grote vraag was natuurlijk: wat heeft GRB 250702B, zoals de uitbarsting heet, geproduceerd? Meestal ontstaan gammaflitsen tijdens explosieve gebeurtenissen, zoals gigantische sterren die instorten tot een zwart gat of twee neutronensterren die samensmelten. Maar de flitsen duren dan hooguit enkele minuten.
Onderzoekers van NASA’s Goddard Space Flight Centre komen nu met een mogelijke verklaring voor GRB 250702B. Volgens simulaties met computermodellen kan de gammaflits worden verklaard als een zwart gat in een grote ster is gevallen.
Lees ook:
Absurditeit
Sterren die het einde van hun leven bereiken zetten flink uit. De onderzoekers suggereren dat een zwart gat hierdoor verstrikt raakte in de buitenlagen van een ster en ondervond opeens veel wrijving waardoor zijn baanenergie afnam. Zijn baan werd steeds kleiner waardoor hij steeds verder richting de kern van de ster bewoog. In de ster kon het zwarte gat vervolgens veel materie opslokken. Tijdens dat relatief langzame proces stootte het een hoop materie en gammastraling uit, wat de extreem lange gammaflits kan verklaren.
Astrofysicus Hendrik van Eerten, niet betrokken bij de studie, zegt tegen New Scientist dat hij de verklaring “zeer overtuigend” vindt. Maar er zijn meer van dit soort waarnemingen nodig om de theorie kracht bij te zetten. Voor nu blijft deze gammaflits volgens Van Eerten “een absurditeit”.
Een artikel met deze theorie is nu al te lezen op de preprintserver arXiv, maar moet nog gepubliceerd worden in een wetenschappelijk tijdschrift.