Astronomen ontdekten een zeldzame mini-maan die tijdelijk rond de aarde zweeft. Dit gebeurde slechts een keer eerder.

Het is een drukke boel rond de aarde. Niet alleen zweven er naar schatting zo’n achtduizend satellieten en een hoop ruimteafval rond, dit gebied is natuurlijk ook de thuisbasis van ‘onze eigen’ maan. Sinds kort heeft de maan er tijdelijk een nieuw maatje bij, een zeldzame mini-maan. Dat maakten astronomen van de Catalina Sky Survey van de University of Arizona twee dagen geleden bekend. Helaas kunnen we slechts een paar maanden van dit maantje genieten.

Lees ook:

• De maan vanuit het perspectief van Apollo 13-astronauten
• Elf reuzestenen op ramkoers met de aarde?

Doffe lichtbol

De mini-maan, omgedoopt tot 2020 CD3, werd al op 15 februari voor het eerst aan de hemel gespot. Sterrenkundigen Kacper Wierzchos en Theodore Pruyne zagen die avond een dof lichtbolletje voorbij razen op hun beeldscherm. Maar voordat ze dit nieuws van de daken schreeuwden werd onderzocht of het inderdaad om een maan ging en niet een kunstmatige satelliet.

2020 CD3 is per definitie een maan, namelijk “een rotsblok dat primair aangetrokken wordt door een planeet, en om die planeet heen draait,” vertelt Lucas Ellerbroek, astronoom aan de Universiteit van Amsterdam. “Satellieten worden om die reden ook wel kunstmanen genoemd.”

En mini is 2020 CD3 zeker. De kosmische steen heeft namelijk een diameter van tussen de 1.9 en 3.5 meter. Dat is meer dan een miljoen keer kleiner dan onze maan.

BIG NEWS (thread 1/3). Earth has a new temporarily captured object/Possible mini-moon called 2020 CD3. On the night of Feb. 15, my Catalina Sky Survey teammate Teddy Pruyne and I found a 20th magnitude object. Here are the discovery images. pic.twitter.com/zLkXyGAkZl

— Kacper Wierzchoś (@WierzchosKacper) February 26, 2020

Tijdelijke gast

De mini-maan kwam in de greep van de aarde toen hij deze voorbij sjeesde in zijn tour om de zon. “Doordat de mini-maan net iets sneller draaide dan de aarde, haalde hij de aarde in en kwam vervolgens zo dichtbij dat hij werd ‘ingevangen’. Dit komt doordat het maantje tijdelijk sterker aangetrokken werd tot de aarde dan tot de zon,” legt Ellerbroek uit. Toen de mini-maan in de invloedssfeer van de aarde kwam is hij een beetje afgeremd. “Anders was hij gewoon voorbijgeraasd,” vervolgt Ellerbroek. Vervolgens is de maan in een nogal chaotische baan terecht gekomen rond de aarde.

Helaas zullen we ook weer snel afscheid moeten nemen van dit extra maantje. De kracht waarmee de aarde aan het kleine hemellichaam trekt is namelijk niet sterk genoeg om hem gevangen te houden. Zo bereikt het rotsblok op een gegeven moment een bepaalde ontsnappingssnelheid en “ontsnapt hij aan de klauwen van het zwaartekrachtveld van de aarde.” De mini-maan schiet dan uit de baan rond de aarde en vervolgt zijn reis als planetoïde om de zon.

Om de warrige route van de mini-maan in kaart te brengen ontwierp astrofysicus Tony Dunn een simulatieprogramma. Aan de hand van dit model berekende sterrenkundigen hoe lang het duurt voordat de maan genoeg bewegingsenergie zal ontwikkelen om te ontsnappen aan de aarde. Hieruit bleek dat we al in april dit jaar het hemellichaam vaarwel mogen zeggen.

Here's an animated GIF of our new mini-moon 2020 CD3, discovered by @WierzchosKacper. Rotating frame keeps the Earth/Sun line stationary. Orbital elements courtesy of IUA MPEC. https://t.co/dok3jn3G9hhttps://t.co/x1DXWLq2vm pic.twitter.com/O3eRaOIYjB

— Tony Dunn (@tony873004) February 26, 2020

Zeldzaam

Het kan dan een lange tijd duren voordat er dan weer een nieuwe mini-maan opduikt rondom de aarde. Deze bijzondere gebeurtenis heeft namelijk slechts een keer eerder plaatsgevonden. Dit was ruimtesteen 2006 RH120, die vanaf september 2006 maar liefst elf maanden rond de maan hing. De kans is groot dat de aarde vaker bezoek heeft gekregen van een kleine maan, maar dat deze onopgemerkt is gebleven.

De ruimtesteentjes zijn natuurlijk vanwege hun grootte niet makkelijk te spotten. En als ze ooit op ramkoers met de aarde komen, zullen de gevaartes waarschijnlijk opbranden in onze atmosfeer voordat we ze in het vizier krijgen. Echter, met de komst van steeds betere telescopen zullen astronomen makkelijker en sneller dit soort aardscheerders herkennen. Maar laten we niet vergeten dat we tot april gewoon nog van 2020 CD3 kunnen genieten.

Bronnen: Gizmodo, Scientias, Lucas Ellerbroek

Beeld: 123RF

Ben je geïnteresseerd in de wereld van wetenschap & technologie en wil je hier graag meer over lezen? Word dan lid van KIJK!