Vijftien jaar geleden leidde brand op de Deepwater Horizon tot een milieuramp van ongekende omvang. Drie maanden lang stroomde olie de Golf van Mexico in. Elf bemanningsleden en talloze zeedieren stierven. Had deze catastrofe voorkomen kunnen worden?

Dinsdag 20 april 2010 had een feestelijke dag moeten worden voor de bemanning van de Deepwater Horizon. Het halfafzinkbare boorplatform van het Zwitserse offshorebedrijf Transocean zou haar booractiviteiten boven het Macondo­olieveld in de Golf van Mexico voltooien. Eindelijk, zes weken later dan vooraf ingeschat door opdrachtgever BP. Dat waren dure weken: de huur van het platform kostte het oliebedrijf ongeveer een miljoen dollar per dag. De klus was dan ook buitengewoon complex. Het Macondoveld lag dieper dan welke bron in de Golf dan ook – 6 kilometer onder de zeebodem, die op zijn beurt op 1500 meter diepte lag.

Door de moeilijke omstandigheden was de kans op een kick, het onbeheerd omhoogkomen van ruwe olie of gas, aanzienlijk. Maar het boorgat naar het olieveld was nu dus eindelijk voltooid. De stalen buizen om het boorgat stabiel te houden en de ruwe olie omhoog te leiden, zaten op hun plek. Ook was het cement gestort waarmee de smalle ruimte tussen de stalen buizen en het doorboorde gesteente werd opgevuld. En toch ging het nog mis. Sterker nog, wat volgde was een van de grootste milieurampen uit de geschiedenis.

Lees ook:

• Gevolgen olieramp in de Golf van Mexico nog groter dan gedacht
• Hoe gaat olie ruimen op zee in zijn werk?

Dramatische cijfers

De brand op de Deepwater Horizon was niet alleen een drama voor de bemanning. Er stroomde 757.000.000 liter ruwe olie de zee in, gelijk aan 300 olympische zwembaden. Dat is achttien keer zoveel als bij de op een na grootste milieuramp uit de Amerikaanse geschiedenis: het breken van olietanker Exxon Valdez in 1989. De Deepwater Horizon-catastrofe kostte tienduizenden dolfijnen, zeeschildpadden en pelikanen het leven. Een ruwe schatting spreekt van een miljoen dode vissen. In de jaren na de ramp nam de visstand hoe dan ook dramatisch af. Honderden jaren oude koraalriffen stierven deels of volledig. Ook de kuststrook grenzend aan de Golf van Mexico kreeg het zwaar te verduren. Vissers zaten zonder werk, stranden werden afgesloten en toeristen bleven weg. In totaal zou 180.000 vierkante kilometer zee aangetast raken, en was de kustlijn van vijf Amerikaanse staten vervuild.

Wat ging er precies mis bij Deepwater Horizon en wat leerden we ervan? Je leest het in het volledige artikel in KIJK 5-2025. Bestel deze editie in onze webshop, of eenvoudig via de link hieronder.

Tekst: Mark van den Tempel

Beeld: U.S. Coast Guard/Getty Images