‘Ma che cose vuoi!?’ (‘Wat wil je!?’) Zo’n Italiaans zinnetje is niet compleet zonder het bijbehorende handgebaar: een bewegende hand waarbij de vingers en duim bij elkaar komen. Italianen staan bekend om hun expressieve gegesticuleer.
En terecht, hebben Zweedse onderzoekers aangetoond. Ze lieten twaalf Zweden en twaalf Italianen een aflevering van de animatieserie Pingu navertellen. In het filmpje werd niet gepraat, dus kozen de deelnemers hun eigen woorden en bijbehorende gebaren. En jawel: de Italianen maakten dubbel zoveel handgebaren: gemiddeld 22 per 100 woorden, tegenover 11 bij de Zweden.
Wat opviel was dat de groepen ook verschilden in het type handgebaren. De Zweedse vertellers beeldden met hun handen een element van het verhaal uit, bijvoorbeeld hoe Pingu (een pinguïn) deeg uitrolt. De Italianen gebruikten handgebaren vaker om bijvoorbeeld extra nadruk te geven aan een stukje uit hun verhaal.
Waar komt die handgebarenliefde vandaan? Mogelijk ligt de bron in de geschiedenis. Na de val van het Romeinse Rijk kwamen er allerlei volken met hun talen in het gebied wonen. Er was geen gemeenschappelijke, dominante taal, dus moesten die met universele handgebaren communiceren. Het hedendaagse handgewapper zou daar een overblijfsel van zijn. Bewezen is deze theorie niet, plausibel wel.
Lees ook:
Deze vraag kon je vinden in KIJK 4/2025.
Ook een vraag voor de rubriek ‘KIJK Antwoordt’? Mail hem naar info@kijkmagazine.nl. En in onze special geven we antwoord op 172 bijzondere, verrassende en boeiende vragen! Bestel hem hier! Of eenvoudig via de knop hieronder.
Tekst: Sterre Leufkens
Beeld: Getty Images